WIERSZE JANINY PIWOWARCZYK WRZESIEŃ 2023
REFLEKSY LATA
JUŻ MIJA LATA ZŁOTA GODZINA,
POWOLI W NIEBYT ODCHODZI,
JESZCZE MINUTY PŁODZI MASZYNA
LATA, CO PIĘKNEM UWODZI.
OKRUCHY LATA WIĘDNĄ JAK WERSY
W SZUFLADZIE ŻYCIA I W MYŚLACH.
POEZJĄ SŁOŃCA CIEPŁE REFLEKSY
I PERŁY DESZCZU NA LIŚCIACH.
POEZJĄ LATO JEST OZDOBIONE,
CZARUJE, BLASKIEM SIĘ MIENI.
Z ŻALEM SIĘ ŻEGNA NIEPOCIESZONE,
ODDAJĄC BERŁO JESIENI.
15.09.2023
JESIEŃ W LESIE
JAK WIEŚĆ SIĘ NIESIE, JUŻ JESIEŃ W LESIE.
ZIELEŃ SIĘ ZMIENIA I ŻÓŁKNIE.
JESZCZE PTAK ŚPIEWA, LIŚĆ SPADA Z DRZEWA.
PO NOCY SÓWKA GDZIEŚ HUKNIE.
JUŻ ZAŚWITAŁO, KROCZYMY ŚMIAŁO,
CHOCIAŻ SNU MAŁO O ŚWICIE.
KŁUJĄ JEŻYNY I SPOD LESZCZYNY
ZAJĄC WYSKOCZY NAM SKRYCIE.
SOK SIĘ W TEJ KNIEI NA USTACH KLEI,
I TROCHĘ CIEMNO W PAPROCIACH.
UWAŻAJ GRZYBIE, ZARAZ CIĘ ZDYBIĘ!
A TO MUCHOMOR NA POSTRACH!
ACH, BOLI GŁOWA, MAŚLAK SIĘ CHOWA,
A POD BRZEZINĄ KOZACZEK.
ŁEBKIEM CZERWONYM CIUT NARUSZONYM,
NA NIM UCZTUJE ŚLIMACZEK.
KTO MA KANAPKĘ, MA NA NIĄ CHRAPKĘ
I OCZY WIDZĄ BORÓWKĘ.
I NA NIC PLANY – Z LEŚNEJ POLANY
JUŻ WIDAĆ LESNICZÓWKĘ.
PARNO W TYM LESIE, CHOĆ IDZIE JESIEŃ.
PO CHWILI GRZMOT SIĘ ROZLEGA.
SPACER BYŁ KRÓTKI, ZBIÓR MIZERNIUTKI.
DO LESNICZÓWKI DOBIEGAM.
PIORUNY BIŁY, JASNOŚĆ CZYNIŁY.
RESZTA GRZYBIARZY PRZYBIEGŁA.
ONI ZMOCZENI – JA SUCHA W SIENI.
BEZ GRZYBKÓW MINA IM ZRZEDŁA.
16.09.2023
WIERSZE MARIA REC PAŹDZIERNIK 2023r.
Dzień Dziadka
Omszałe ławki
w ostatniej klasie…
Było tam gwarno
w wojenny dzień.
Dziś w kałamarzach
tlą się gdzieś znicze,
kreśląc w pamięci
belferski Cień.
Nieprzemijanie
To było dawno, a jakby wczoraj,
gdy słońce mieszkało w moim ogrodzie
i czułam żar jego promieni na twarzy.
Mówiło, że rozjaśnia świat
po widnokrąg…
Uwierzyłam…
I było dobrze…
Dziś szukam fotografii z tamtych lat,
gdy kroję makaron
i piszę pamiętnik…
Kulinaria
Smakuje mi świat
doprawiony rosą
Wielkanocnego Poranka,
solą ziemi nie z tej ziemi
i oliwą utłoczoną na gorąco
– w słońcu
Wyznanie
Znam wiarę, co górę
podnosi
i skałę grobową
przesuwa.
Choć mała
jak ziarnko gorczycy,
to pływa,
w łupinie z orzecha,
po oceanach nadziei…
Janina Piwowarczyk 15 września 2023
REFLEKSY LATA JUŻ MIJA LATA ZŁOTA GODZINA, POWOLI W NIEBYT ODCHODZI, JESZCZE MINUTY PŁODZI MASZYNA LATA, CO PIĘKNEM UWODZI. OKRUCHY LATA WIĘDNĄ JAK WERSY W SZUFLADZIE ŻYCIA I W MYŚLACH. POEZJĄ SŁOŃCA CIEPŁE REFLEKSY I PERŁY DESZCZU NA LIŚCIACH. POEZJĄ LATO JEST OZDOBIONE, CZARUJE, BLASKIEM SIĘ MIENI. Z ŻALEM SIĘ ŻEGNA NIEPOCIESZONE, ODDAJĄC BERŁO JESIENI.
JESIEŃ W LESIE JAK WIEŚĆ SIĘ NIESIE, JUŻ JESIEŃ W LESIE. ZIELEŃ SIĘ ZMIENIA I ŻÓŁKNIE. JESZCZE PTAK ŚPIEWA, LIŚĆ SPADA Z DRZEWA. PO NOCY SÓWKA GDZIEŚ HUKNIE. JUŻ ZAŚWITAŁO, KROCZYMY ŚMIAŁO, CHOCIAŻ SNU MAŁO O ŚWICIE. KŁUJĄ JEŻYNY I SPOD LESZCZYNY ZAJĄC WYSKOCZY NAM SKRYCIE. SOK SIĘ W TEJ KNIEI NA USTACH KLEI, I TROCHĘ CIEMNO W PAPROCIACH. UWAŻAJ GRZYBIE, ZARAZ CIĘ ZDYBIĘ! A TO MUCHOMOR NA POSTRACH! ACH, BOLI GŁOWA, MAŚLAK SIĘ CHOWA, A POD BRZEZINĄ KOZACZEK. ŁEBKIEM CZERWONYM CIUT NARUSZONYM, NA NIM UCZTUJE ŚLIMACZEK. KTO MA KANAPKĘ, MA NA NIĄ CHRAPKĘ I OCZY WIDZĄ BORÓWKĘ. I NA NIC PLANY – Z LEŚNEJ POLANY JUŻ WIDAĆ LESNICZÓWKĘ. PARNO W TYM LESIE, CHOĆ IDZIE JESIEŃ. PO CHWILI GRZMOT SIĘ ROZLEGA. SPACER BYŁ KRÓTKI, ZBIÓR MIZERNIUTKI. DO LESNICZÓWKI DOBIEGAM. PIORUNY BIŁY, JASNOŚĆ CZYNIŁY. RESZTA GRZYBIARZY PRZYBIEGŁA. ONI ZMOCZENI – JA SUCHA W SIENI. BEZ GRZYBKÓW MINA IM ZRZEDŁA.
SPĘKANIA
Spękane ciało stygnie w gipsie czasu.
Pęknięcia tworzą artystyczną mapę,
owej struktury pojąć jest nie sposób!
Tkwię w tej atrapie.
Skorupa wciąga wilgoć, pęknie z hukiem.
Odsłoni wnętrze schowane przed światem,
czy zdołasz przebić te myśli zatrute
pandory ptakiem?
Słowa rozsypią się na nieba błękit,
ty je zaczaruj ciepłymi rękami.
Niech tor swój zmienią, opadną na miękki
grunt pod stopami.
Przytul spękane i zgłodniałe ciało.
pragnie twych pieszczot, podda się bez trudu
i oby nigdy chłodu nie zaznało.
Proszę, wyluzuj…
autor: Janina Piwowarczyk
25.08.2023
Przedstawiamy wiersz Pani Janiny Piwowarczyk z dnia 31 stycznia 2023r.
Dar życia
Czas stanął w miejscu, nie toczy się dalej
Aż zastygło serce w wielkiej maszynerii.
Dlaczego, dlaczego? Nie myślisz już wcale.
Będzie, co być musi, jak los na loterii.
Pełny albo pusty, może być z nagrodą!
Za cierpliwość korną los płaci sowicie.
Zaufać to znaczy wygrać z samym sobą,
Ubarwiać kolorem swoje szare życie.
Życie jest darem dla wszystkich bezcennym,
A więc je szanujmy, by przekazać dalej.
Osłodą niech będzie zachwyt niepomierny,
Siódmym cudem świata kielich sobie nalej!
Aby nie był dla nas kielichem goryczy,
Należy się cieszyć i życie smakować.
I niech każdy człowiek człowiekowi życzy,
Samych dobrych odczuć, gdy się słońce chowa.
Po wieczorze, nocy, znowu ranek wstanie.
Słońce zajrzy w oczy, dzień dobry ci powie!
Może jeszcze tylko do łóżka śniadanie,
I już pełnią szczęścia zakręci się w głowie!
Autor: Janina Piwowarczyk
Z najlepszymi życzeniami dla wszystkich czytelników i studentów UTW❤️
Bóg się rodzi🎄
🎶🎶🎶🎶🎶🎶
W żłobie maleńkie dziecię położone
Wnet nam przyniesie Boże Narodzenie
Na sianku w miłość jest opatulone
Wiarą marzeniem
Radość się niesie z kolędy śpiewanej
Echo ją niesie daleko daleko
Gdy na multankach przez anioły granie
Kołysze Dziecko
Bijąc pokłony królowie pasterze
Niosą dla świata radosną Nowinę
Dziecię Maryja z Józefem ustrzeże
Przed ludzką drwiną
Śpiewajmy wszyscy w cichą noc czuwajmy
I na Pasterkę idźmy równym krokiem
Bo oto przyjdzie Bóg – człowiek czekany
Dzięcię Prorokiem
🎄💚🎄
Autor: Janina Piwowarczyk
*
22.12.2022
Śnieżna nostalgia
Pierwszy śnieg dzisiaj otulił co nieco,
zimną kołderką darń, drzewa, rabaty.
Spod śniegu jeszcze gdzieniegdzie się kwiecą,
odporne, skrzące srebrnym lodem kwiaty.
Gwiazdki srebrzyste wirują w powietrzu.
Czasem przetrwają, albo znikną w drodze.
Jak nasze życie, czy w słońcu czy w deszczu,
powoli niknie i umyka srodze.
Idziemy drogą od zimy do wiosny,
kradnąc po drodze chwile, jak czereśnie.
Przed nami ścieżki, wybór nie jest prosty.
Jak iść przed siebie, w miarę bezboleśnie?
Naręcza wspomnień ułóżmy w bukiety.
Ucieszą serca i oczu witraże.
Gdy porzucimy wszelki życia przepych,
droga świetlistym pasmem się ukaże.
*
Autor: Janina Piwowarczyk
18 11 2022
W świetle twoich oczu
Tych twoich oczu blask promienieje złotem,
oświetla łuk drogi w załamaniach serca.
Żyję tu i teraz i co będzie potem,
zostawiam jesieni, w jej liści kobiercach.
Listopada chłodne dotknięcia rozgrzewasz,
całusem gorącym topisz lód zwątpienia.
Gdy bezlistne smutkiem, rysują się drzewa,
W oknie mojej duszy chłód w słoneczność zmieniasz.
Przytul mnie mój miły i złącz usta nasze.
Rozpłynę się cała w podróży aż do gwiazd!
Serce rozkołyszesz miłości czardaszem,
jak miód życie słodzi tych twoich oczu blask.
*
Autor: Janina Piwowarczyk
12.11.2022
U progu zimy
Już więcej liści leży pod stopami,
niż na gałęziach ze strachu się trzęsie.
Przed srogiej zimy wojów za stepami,
Szron skrzy na rzęsie…
Mrok wcześnie wkracza
pośród ludzkie domy.
Mgła płoży mlekiem, nad rzeką rozlanym.
Do serc zaduma idzie po kryjomu,
dniem wyczerpanym.
Rozlewa smutek po zakątkach duszy,
lecz ktoś, kto czeka i ogrzeje w domu,
obawy skruszy.
Pełni nadziei czekajmy do wiosny.
Słońce i zimą zagląda czasami.
Ptaki zza morza piszą list miłosny,
Skropiony łzami…
Autor: Janina Piwowarczyk
13.11 2022
List do Mamy
Tak mi Ciebie dzisiaj niezmiernie brakuje
Gdybyś była teraz przy mnie Mamo moja
Jakżebym chłonęła każdą z Tobą chwilę
Skarby uczuć które dla mnie w sercu miałaś
Rozsypane grochy łez bym pozbierała
Zmieniła w kaskadę śmiechu perlistego
Abyś tylko była i jawą się stała
Tylko w snach Cię spotkam z nieba wysokiego
Byłaś dla mnie wzorem wielkiej roztropności
Chociaż życie ciężko ciebie doświadczyło
Dobrą radę zawsze dla mnie znajdowałaś
Łzy skrywałaś Mamo tak wygląda miłość
*
Autor: Janina Piwowarczyk
26.05.2022
Ogród majowy
Szmaragdowym odcieniem zieleni się błonie,
rozrzucone kępkami malowane kwiaty.
Na palecie wiosennej zakwitły jabłonie,
pracowity ogrodnik wypieścił rabaty.
Gdzieniegdzie pszczoły żywo rajcują brzęczeniem,
niosąc do ula słodki, miododajny bagaż,
zaś niezabudki oczkiem mrugają z westchnieniem
o kroplę wody z niebios, gdy wilgoci marazm.
Zapachniało już bzowym, konwaliowym
rajem…
Śpiewają listki brzozy z orkiestrą wiatrową.
Oczko wodne zachwyca lustrzanym wyrajem,
W królestwie żabek – rechot wita koncertowo.
Jak miło usiąść w słońcu lub odpocząć w cieniu,
po wyplewieniu krzyże nieco rozprostować,
zapomnieć o dręczącym bólu i w skupieniu
w odgłos natury wsłuchać się i medytować…
*
20.05.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Olśnienie wiosną
Wiosennego natchnienia szukam w głębi duszy,
Gdzie ziarenko poezji zasnęło gdzieś na dnie.
Zima lodem je skuła, rym się rwie i kruszy.
Olśnienie wejściem wiosny jak co roku tryśnie
Harmonią barwy kwiatów i pełnią zapachów.
Radosnym śpiewem ptaków drżą kwitnące wiśnie.
Ciepły zefirek wieje, gałązki poruszy
Długich warkoczy brzozy, spragnionych wilgoci.
Z zimnej rosy poranek wystrzeli jak z kuszy.
Radości zloty promień w poezji rozbłyśnie
Burzą magnolii kwiatów, różem serce wzruszy.
Otworzę oczy, zamknę, nocą znowu przyśnię,
Ten bajeczny obrazek wśród ciemności głuszy.
*
25.03.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Nadziejo,
Stoisz u bramy, krucha
jak szczęście,
W zielonej sukni,
W wianku z cztrerolistnych
koniczynek…
Podajesz koło ratunkowe
tym, którzy ufają,
że istniejesz.
Nie umieraj!
*
Autor: Janina Piwowarczyk
14.03.2022
Zapraszam ciebie
Zapraszam ciebie w krainę marzeń moich,
Gdzie słońce blaskiem zapala uczuć płomień.
Życie buzuje tam, jak w kominku ogień.
Kolorem kwitnie, spokojem wiosny koi…
Tam wojny nie ma, uśmiechy są dziecięce,
Rysują domy, dzieciństwa barwną kredką.
Malują swój świat na żółto i niebiesko…
Kwitną zawilce białe, żółte kaczeńce.
Rozdaję tutaj zdrój pozytywnych myśli,
Zakwitły nocą czerwone tulipany…
Symbolem wiosny i serc gorących majem
I koniczyną zieloną czterolistną.
Niech mimo wszystko radością się rozpali,
Wiosna zielona kolorem na lampionach.
Pokojem w świecie, miłością otulona,
Zaowocuje na przyszłość, co w oddali…
*
03.03.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Kobieta dziś
Dzisiaj Kobieta to już nie jest marny puch!
Ona nie leży i pachnie, a powinna!
Roboty ma huk i pracuje też za dwóch,
Wzorem facetów – zawsze gotowa silna.
By mnożył się ród, więc ma szerokie biodra,
Powabny biust, by mógł przyciągać oko!
Seksowna ma być i do kochania szczodra,
Bo jak nie ona, to kto sięgnie wysoko?
Szczeble kariery tak często połamane,
A ona pnie się, jak bluszcz i lśni jak motyl…
Na dwóch etatach pracuje doskonale!
Z uśmiechem wstaje i pędzi do roboty.
Dzisiaj makijaż i lakier hybrydowy!
Zaszaleć pójdzie! nie będzie stać przy garach!
Błyszczy luksusem, uśmiechem odlotowym.
Dzień Kobiet jest! – mężczyznom od niej wara!
Ale wieczorem zatęskni do miłego…
Kobietą jest też, łagodną jak baranek…
Spragniona uczuć porzuci swoje ego.
W ramionach zaśnie, aż ją obudzi ranek..
08.03.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Zaśpiewaj Ukraino
Zaśpiewaj dumkę Ukraino,
O stepach, wietrze, kwiatów woni.
I o miłości, co jak wino
Do głów uderza, lica płoni…
Boże, nie dopuść, by ginęli
I ponosili wojny męki!
Niech się już zbrodniarz nie ośmieli,
Wyciągać swej katowskiej ręki!
Zaśpiewaj, że już wojny nie ma!
Juz się nie trzeba bać niewoli,
pod ziemią w schronach poniewierać,
Że nikt nie strzela, nic nie boli…
Zaśpiewaj dumkę Ukraino
O stepach, wietrze, kwiatów woni.
I o miłości, co jak wino
Do głów uderza, lica płoni.
Zaśpiewaj dumkę Ukraino
O stepach, woni kwiatów, wietrze,
I o miłości,co jak wino…
I o wolności – jak powietrze!
*
01.03.2022
Autor: Janina Piwowarczyk.
Czym jest szczęście
Czymże jest dla nas szczęście to radość codzienna
Rodzinną serdecznością wzajemnym oddaniem
Miłością co przed laty wybuchła płomienna
Jest pokarmem dla duszy i serca kochaniem
Ogrodem pełnym kwiatów z
najsłodszym nektarem
I na czułości więcej wieczora czekaniem
Szczęście to nasze życie jest cudownym darem
Ceńmy je jak najdroższy diament szlifowany
Polisą swej miłości chrońmy przed pożarem
Kawą w gorącym kubku całusem słodzonym
W nadziei że na zawsze i do końca świata
I w smutku też gdy łzami nasz dzień jest skropiony
I jeszcze dzień i więcej szczęście niech kołata
Do drzwi naszego serca i ręce nam splata
*
10.02.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Kto nie kocha dnia Walentego, niech kocha bliźniego swego
1. Z serduszkiem dla…
—————————–
Walentynką Twoją
Jestem całe życie
Możesz marzyć o mnie
Jawnie oraz skrycie
Spróbuj ust mych smaku
Całuj bez pruderii,
Mój słodki chłopaku –
Bo doznam histerii !!!
Walenty, Walenty !
Nie bądź taki święty,
Cofnij argumenty…
i bądź wniebowzięty!
*
13.02.2018
Janina Piwowarczyk
2.
Inspiracja wierszem Konstantego Ildefonsa
Gałczyńskiego – z przymrużeniem oka.
***
Czy ty mnie kochasz
– Czy ty mnie kochasz?
Bardzo proszę…powiedz!
– No nie wiem, nie wiem,
niech pomyślę trochę.
Nie kocham cię miła…
tak jak oczekujesz,
lecz stokroć więcej, gdy po domu
snujesz
się sennie w szlafroczku przejrzystym,
do grzechu kusisz miła, tracę zmysły!
– Jak jeszcze, miły, czy kochasz mnie mocno?
– Jak bukiet kwiatów, co zakwita wiosną.
I kiedy rano przeciągasz się słodka,
– Czy kochać będziesz w południe, wieczorem?
– Tak, gdy ponętnie wiotka, skradasz się jak kotka.
– Od rana kochać będziesz, w każdą porę?
– Nawet, gdy czas tracisz przed telewizorem.
I kiedy zrzędzisz i jesteś marudą,
kocham twą postać i jedną i drugą.
– A kiedy powiem: idź już precz ode mnie?
– Nie zrobię tego, bo kocham niezmiennie,
ty nawet zimą wyglądasz promiennie!
– A kiedy starość zmieni moje lica,
czy będziesz kochał?
– I ja nie będę, ni piekny, ni mlodzian!
– A moich dużo… niedoskonałości?
– Ja kocham twoje zmarszczki i krągłości –
do całowania więcej sposobności…
*
12.02.2022
Autor: Janina Piwowarczyk
Życzmy sobie…
Stary roku z siwą brodą!
Odejdź w przeszłość, daj już spokój!
Nowy roczek z twarzą młodą,
Niech da wszystkim radość, pokój…
Niech śle same dobre wieści!
Złe zostawi poza progiem.
Życie nikogo nie pieści…
Nie bądźmy nikomu wrogiem.
Niech Wam spełnią się marzenia,
Na dnie serca przechowane…
Parasol szczęścia ochrania
Przed łzą nieoczekiwaną.
Jeśli łza, to ta szczęśliwa.
Spotkania perłą, ozdobą.
Niech radością z ócz wypływa,
Cieszmy się wzajemnie sobą!
Bądźmy mili w Nowym Roku.
Gniew odstawmy do lamusa!
Odbudujmy krok po kroku,
Co nas łączy, co nas wzrusza…
30.12.2021
Janina Piwowarczyk
Z najlepszymi życzeniami dla
Wszystkich w PWSZ
i UTW
Świąteczne wzruszenia
—————————————-
Zatrzyma się zegar i znikną zmartwienia,
gdy wieczór w zaciszu, z kolędą na ustach…
przy blasku z Betlejem i serce z kamienia
stopnieje jak sople lodowe z balustrad.
Zaświećmy lampiony,
świec płomień trwożliwy
urokiem rozświetli i serca rozgrzeje,
A Słowo Wcielone to Jezus jak żywy,
ze żłóbka do dzieci
radośnie się śmieje…
Życzenia najszczersze popłyną strumieniem,
dziś wszyscy spragnieni
spokoju i zdrowia,
otoczmy swych bliskich
miłości ramieniem,
zła wieść i niesnaska
ze wstydu się schowa.
Przywróćmy prastare tradycje, zwyczaje,
dla młodszych pokoleń
przykładu wskazówka,
choć życie trudniejsze co roku się staje,
świąteczne wzruszenia,
już łzawa tęczówka…
Autor: Janina Piwowarczyk
06.12.2021
Wiersz refleksyjny na jesienne złe nastroje
Dzień ospały
Już od progu widzę dzień ospały.
Zapisany w kalendarzu się kołacze.
Nagie drzewa ręce swoje załamały…
Pustka… tylko wrony czarne kraczą.
Idą ludzie ze spuszczoną głową,
Smutkiem płyną z obolałą duszą…
Ja tymczasem noszę głowę w chmurach.
Szukam w nich kolorów animuszu!
Zrobię retusz kolorami tęczy
Życiu, co ucieka naprzód jak szalone.
Już melodia ulubiona dźwięczy,
By mnie przenieść prosto w ukojenia stronę…
Bo nie sztuka smucić się zachodzić w głowę,
Nosić w sobie wręcz ładunki wybuchowe.
Złe emocje dmuchnę w bańki kolorowe.
Te mydlane, niech szybują w nieba stronę.
Autor: Janina Piwowarczyk
25.11.2021
Senne rozważania
Nawet budzik mówi czas do łóżka
Czemu jeszcze sen mnie się nie ima
O już północ i pierwsza godzina
Może sfrunie z nieba senna wróżka
Może sypnie mi gwiezdnym brokatem
Prosto w oczy na rozstanie z muzą
Albo napój bogów poda z różą
Zasnę słodko płynąc ze wszechświatem
Nie zasnęłam dumając do rana
Z boku na bok jak naleśnik w pełni
I tak spełni się co ma się spełnić
Wciąż w obłokach głowa skołowana
Jest już jutro wpada w moje dłonie
Piękny dzień mi ofertę przedstawia
Kolorowy lśni ogonem pawia
Czas spróbować nim meteor spłonie
*
29.08.2021
Autor wiersza:
Janina Piwowarczyk
__________________________
Malowniczy park – Janina Piwowarczyk
Cienie zsyłają im drzewa prastare
Platany dęby to klimat uroczy
Zakątki parku zachwycają czarem
przemknęły
Blaskiem słonecznym września przywabione
Liść żółknie chłodem wieczoru zwarzony
Jesień zajrzała w oczy przygaszoneA jesień słońcem obsypuje hojnie
Koronę drzewa i krzewy i kwiaty
Między gałązki światło niespokojnie
Wpada by złączyć dwa odmienne światyObraz przyrody gra światłem i cieniem
Spadając z liśćmi w pędzla pociągnięciach
Niejedno serce ukoi westchnieniem
Tworzeniem z pasją w jesieni objęciach
Piszę co czuję – Janina Piwowarczyk
I nie wiem… – Janina Piwowarczyk
Kobieto, jaka jesteś ? – Janina Piwowarczyk
Może jestem chimeryczna,
Zadufana w sobie,
Ale za to autentyczna
W tym, co w życiu robię.
Może jestem jak ta róża
W bukiecie nieśmiała,
Może jestem nie za duża,
Może niezbyt śmiała?
Może jestem fantastyczna ,
Jak majowe kwiaty,
Może jestem też liryczna,
Gdy błądzę w zaświaty…
Może jestem romantyczna,
A w miłości stała,
I jak bomba kaloryczna
Słodka i nieśmiała.
Może jestem wybuchowa?
Piękna jak seksbomba
Lub w nastroju minorowa –
Uczuć hekatomba!
Wściekła, smutna lub wesoła
Słowem czy też gestem,
Z twarzą diabła lub anioła,
Ja kobietą jestem!
Być kobietą – trudne życie.
Któż by je zrozumiał?
Ale bez nich, uwierzycie?
Świat żyć by nie umiał
Wiwat, ,wiwat wszystkie panie
W chwilę niepojętą!
Niech na chwilę zegar stanie.
Dziś jest NASZE ŚWIĘTO !
Barwy Lata – Barbara Sadowska
Barwami tęczy lato się mieni…
Czerwienią maków się czerwieni,
Liści zielenią się zieleni,
Pachnie pomarańczą aksamitek,
Błękitem nieba się niebieści,
Czystością rumianków się bieli,
Lawendy kwiatem się fioleci,
Żółci się płatkami słonecznika.
A potem?
Potem wrześniową nocą,
Gdzie ukradkiem znika
I już barwami tęczy się nie mieni.
Lato! Proszę Cie, nie odchodź
przecież wiesz, jak bardzo
boję się jesieni…
Dzień ojca – Maria Rec
Ogród przed domem
wspomnieniem.
Hojne jabłonie dźwigają jabłka
o smaku jego serca.
Drewniana deska przed domem
tęskni za Gospodarzem.
I płot samotnie przygląda się ludziom
przechodzącym ulicą.
W górze – Maria Rec
- W górze – majestatyczny żar,
- grający w berka.
- W dole – przyjaciółka ubogich,
- żyzna ziemia.
- A pośrodku – ono,
- dziecko szczęścia,
- proszone do tańca
- przez Wiatr i Ogień.
Bezradność – Maria Rec
- Rozpłakało się niebo tej jesieni.
- Takie duże, a tyle płacze!
- Jak cię pocieszyć, obetrzeć twoje łzy?
- Nie mam chusteczki
- dużej od ziemi aż do gwiazd.
- Nie płacz tyle, bo wróblom
- już całkiem przemokły pióra!
Źródło – Maria Rec
- zagubione w gęstwinie traw.
- Niewidoczne do czasu.
- I oto staje się głębią
- pocieszającą serca
- spragnionych wędrowców.
- W nim odnajdują siebie.
Wspomnienie – Maria Rec
- Jest wiara, co góry podnosi
- i kamień grobowy odsuwa.
- Maleńka, jak ziarnko gorczycy,
- wciąż płynie w łupinie z orzecha
- ku oceanom nadziei.
Święty Walenty – Andrzej Król
A ten święty od miłości,
taki święty, co nie pości…
Czy to chłopczyk, czy dziewczynka
każdy równo walentynka,
i walenci, walentuli,
wycałuje i przytuli,
i połechce, i podrapie,
potem uśnie na kanapie,
rano wstanie, chce pamiętać,
lecz zapomni, bo te święta
raz do roku, mrozem ścięte,
są nietrwałe, mało święte.
Melodia ciszy – Janina Piwowarczyk
Życie scenariusz pisze, komedii w nim niewiele,
raz gromem ciska w ciszę, raz pieści jak w niedzielę.
A średnia jest cudowna i nie arytmetyczna,
pobuja się w obłokach melodia fantastyczna…
Zapiszę nuty ciszy na pięciolinii życia,
czy serce je usłyszy, czy będzie się zachwycać?
ozdobię je pauzami i tempem na trzy czwarte,
podążę w snu aksamit, zjednoczę się ze światem…
Oswoję nieba ciszę, zadźwięczy w uszach echem,
wspomnienia drżą w klawiszach, zakwitną dnia uśmiechem…
cisza obejmie czule, do snu kołysze lekko,
hałasu dnia nie czuję i w tym jest rzeczy sedno…
Zbudzić się ze snu – Janina Piwowarczyk
/marzenie/,
różowością bujną magnolia się spłoniła
okryła się suknią wypuściła listowie
otwarła drzwi wiosny – a z nią życiowa siła
wlała się krwią soków drzewom w żyły na zdrowie
drzewa żywe zielenią nadzieja wypełniła
szumiąc sercom młodym odważnym i wspaniałym
świetlistym promieniem wiadomość sercu miła
rozproszyła smutki oczy się roześmiały
ze snu już się budzi świat od zarazy wolny
rześki poranek wita znów świeci w jasnym słońcu
pszczoły i motyle znowu lotem frywolnym
brzęczą nad polami o pandemii końcu
Na dzień dobry 2 – Janina Piwowarczyk
Niebo blaskiem się mieni, to dzień odsłania firanki,
rdzawe smugi pląsają pośród lazuru nieba,
chmurną twarz głaska słońca promieniami,
w rzeźbionych chmurach cień nocy się rozlewa.
Ślady snu strząsa z oczu młody, jasny poranek,
czuły nastrój rozsiewa melodią ptasiego radia,
jak pasma lśniących włosów czesze myśli zaspane,
w okno wpada promień i myślom dodaje ognia.
Dzień zapachniał kawą, pocałunkiem słodzoną,
czar chwili zachował, otulił serca ciepłem.
Powoli świstem wiatru rozchylił mgieł zasłony,
słońce szczęśliwym trafem znów do nas się uśmiechnie.
Szumią słów zaklęcia niewypowiedziane,
myśli w głębinach serca tkwią zaczarowane…
To nie wiatr, to skrzydła – to anioł przysiadł blisko,
ochronić ciebie i mnie, by przetrwać mimo wszystko…
W południe burza – Janina Piwowarczyk
Poranna zorza welonem spowita,
Wachluje niebo ptasimi skrzydłami
W różowych smugach kąpie się, gdy świta
Przetyka haftem – promieni światłami…
Powietrze z wolna gęste oparami,
Stroją się chmury w białe krynoliny,
Pęcznieją w kłębach, mienią kolorami,
W samo południe ziemi zrobią chrzciny.
Zwiastuny burzy gruchają gołębim,
Cichym pomrukiem, jeszcze ostrzegają.
Zza chmury niebo wytacza swój bęben,
A eter cały zadrżał perkusjami!
Ptaki chóralne ściszyły świergoty,
Umilkły, w drzewa koronie spoczęły.
Schował się nawet kolorowy motyl,
Spęczniałe chmury deszczem w dół chlusnęły
Nastała cisza, nawilżone wszystko,
Ozonem pachnie, wróciła myśl chyża…
Złudą jest spokój, przelotną kołyską
Bujała burza – następna się zbliża…
Upragniona – Janina Piwowarczyk
Nocy upragniona
pocałunkiem ciemności
żegnasz dzień stroskany
czarnym kotem łasisz się do stóp
rozwieszasz brylanty na granacie nieba
wróżysz z przykrótkich snów
ślady Morfeusza znikają
na otwartych powiekach dnia