Jak się okazało, to najbliższe okolice Tarnowa są nam najmniej znane, ale są to trasy bez szlaków. Nie zawsze udaje się nam trafić w miejsca, w których już kiedyś byliśmy i nam się spodobały. Tak było tym razem, nie dość że wysiedliśmy nie na tym przystanku, to jeszcze nie znaleźliśmy  drogi do małego stawu pośród lasów. Owszem trafiliśmy tam ale z drugiej strony i już nie dotarliśmy na mały kawałek plaży, a taki był plan. Za to bezbłędnie doszliśmy do miejsca biwakowego przy leśniczówce, gdzie tradycyjnie zatrzymaliśmy się na odpoczynek. Przepiękne miejsce wśród lasów, zadbane, stoły i ławki, tablice edukacyjne. Po drodze był jeszcze „diabelski kamień”, magiczne miejsce, bo wokół kamienia w promieniu kilku metrów nie ma żadnej roślinności, tylko ściółka i trochę mchu. Ponieważ zaczęło się robić coraz cieplej, słońce wyszło zza chmur, więc skróciliśmy wycieczkę, tym bardziej że był zaraz bus do Tarnowa. Mimo tych przygód było to bardzo miłe i wesołe spotkanie 11 Łazików, a kilometrów tylko 11. Czekamy na dłuższe trasy  i bardziej sprzyjające warunki pogodowe.

Tekst Urszula Marzec, Foto M. Stec, M. Wielgus

JF