16.10 2025 r.: Wadowice-Tyniec
Prawie tydzień temu, w piękny, słoneczny chociaż chłodny dzień, grupa słuchaczy UTW będących członkami MCAS uczestniczyła w wycieczce do dwóch miejsc pełnych historii i zadumy: Wadowic i Tyńca.
Zaczęliśmy od Wadowic-miejsca urodzin, dzieciństwa i lat szkolnych Karola Wojtyły. Pierwszym obiektem który odwiedziliśmy był Klasztor Karmelitów Bosych wybudowany w latach 1897-1899. Zlokalizowany w sąsiedztwie Kościół Karmelitów Bosych „Na górce” jest miejscem kultu św. Józefa, od wieków czczonego w zakonie karmelitański. Od 2004 r. kiedy obraz św. Józefa w ołtarzu głównym kościoła przyozdobiony został szczególnym wotum – papieskim pierścieniem Rybaka Sługi Bożego Ojca Św. J.P. II – nosi miano Sanktuarium. Po opuszczeniu terenu Klasztoru, podeszliśmy pod I Liceum, szkoły gdzie objawił się talent i pisarski i aktorski Karola Wojtyły. Był uczniem wybitnym. Przy szkole umieszczono ławeczkę z „postacią” młodego Karola i napisem: „tu się wszystko zaczęło”.
Następnie przeszliśmy spacerem przez rynek, do Domu Rodzinnego J.P. II w którym od 1984 r mieści się Muzeum. Jest to pierwsza na świecie, multimedialna narracyjna wystawa będąca opowieścią o Karolu Wojtyle. Mieści się w kamienicy z 1870 r. w której od 1919 r. zamieszkali rodzice Karola Wojtyły a rok później urodził się on sam. Obecną formę ekspozycji, muzeum uzyskało dopiero w 2014 r. Kolejne etapy życia Karola Wojtyły przedstawiono w 16-tu (zlokalizowanych na 4-rech kondygnacjach) strefach wystawowych. Muzeum warte odwiedzenia; ciekawe dokumenty archiwalne i atrakcyjna forma przekazu. Dodatkową atrakcją (w tym dniu przypadała 47 rocznica pontyfikatu J.P.II) były historyczne stroje które miały na sobie „osoby opowiadające”. Parę metrów od Muzeum, znajduje się Bazylika Ofiarowania NMP. Jest to kościół parafialny noszący tytuł Bazyliki Mniejszej, nadany przez J.P. II w 1992 r. Murowany kościół w stylu późnobarokowym wybudowano w latach 1792- 1798. Współczesnym elementem wystroju wnętrza bazyliki jest polichromia sklepień (2000-2003 r) nawiązująca do nauczania J.P.II. Na uwagę zasługuje widniejący na ścianie bazyliki a widziany z dawnego mieszkania Wojtyłów, zegar słoneczny z sentencją „czas ucieka, wieczność czeka” przypisywaną J.P.II.
Po zjedzeniu lub zakupie kremówek, wyruszyliśmy do Tyńca.
Opactwo Benedyktynów to najstarszy klasztor w Polsce, wpisany w polską tradycję i kulturę. Jego historia sięga połowy XI w., a o bogactwie przesądził m.in. przywilej eksploatowania soli z kopalni w Wieliczce. Majątek Benedyktynów był tak wielki, że zapożyczali się u mnichów królowie. Późne średniowiecze i początek renesansu to czas największej prosperity Tyńca. Wzniesione w XIII w. mury obronne, nadały charakter obronny. Na przestrzeni wieków klasztor był wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Niestety doszło do rozbiorów Polski – mnisi zmuszeni byli opuścić klasztor na 123 lata. Do zniszczonego klasztoru, Benedyktyni powrócili w 1939 r. Trwają prace nad przywróceniem jego świetności, niestety udało się odzyskać jedynie ułamek cennych zbiorów Biblioteki Benedyktyńskiej wywiezionych po kasacji klasztoru w XIX w. Jednym z najcenniejszych skarbów Biblioteki jest Sakramentarz Tyniecki przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Tyniecki klasztor nie jest perłą architektury a jego wnętrza nie należą do najpiękniejszych – jest w ciągłym remoncie. Nie można podważać jednak jego znaczenia historycznego i kulturowego.
Na terenie dziedzińca klasztornego znajduje się księgarnia oraz sklep z wyrobami pod nazwą „produkty benedyktyńskie” (piwo, wino, oleje, zioła, słodycze i inne.) Uwagę zwraca wyeksponowana lokalizacja klasztoru (na wzgórzu w zakolu Wisły), gwarantująca bajeczny widok, szczególnie w barwach jesieni i promieniach słońca.
A.J.
zdjęcia Teresa i Jacek